De herinnering
In die tijd waren de meeste reizen die de emigranten maakten over land, wat betekende dat de reizen dagen konden duren en een aanzienlijk deel van hun inkomen kostten. Bovendien was het niet gebruikelijk om betaalde vakanties te hebben, waardoor bezoeken aan Spanje zeldzaam waren. Sterker nog, soms gingen er zelfs jaren voorbij zonder dat ze een paar dagen bij hun familie konden doorbrengen.
Dit betekende dat ze veel momenten moesten missen en andere momenten beleefden zonder hun dierbaren: bruiloften, verjaardagen, Kerstmis, geboortes...
Hierdoor werden de voorwerpen die hen aan hun dierbaren herinnerden uiteindelijk veel meer dan eenvoudige voorwerpen. Om deze heimwee te genezen, waren Spaanse culturele verenigingen voor velen een toevluchtsoord en zorgden ze voor een band met hun wortels.
